Kinesiotaping

Metoda ta została stworzona i rozwinięta przez dr Kenzo Kase w Japonii. Oparta jest na użyciu plastrów nie ograniczających ruchów. Kinesiotaping oddziałuje na mięśnie, powięzie, stawy, układ limfatyczny i nerwowy. Kinesiotaping może być stosowany jako osobna metoda terapeutyczna lub stanowić uzupełnienie innych metod fizjoterapeutycznych. Wspomaga powrót konkretnych struktur ciała pacjenta do ich normalnego funkcjonowania przez aplikację specjalnych plastrów bezpośrednio na skórę techniką zależną od postawionego celu terapii.

W naszym gabinecie wykorzystujemy aplikacje takie jak:

• korekcja mechaniczna – używana do pozycjonowania neutralnego, wykorzystuje ona stymulację mechanoreceptorów informujących o pożądanym ułożeniu mięśnia, stawu lub powięzi,
• korekcja powięziowa – stosowana jest, aby utrzymać tkankę powięziową w pożądanym ułożeniu. Plaster do kinesiotapingu przytrzymuje powięź lub zabezpiecza ją przed odwijaniem się z pożądanej pozycji,
• korekcja przestrzenna – wykorzystywana jest do stworzenia przestrzeni nad obrzękiem lub miejscem bólu. Przestrzeń ta daje zmniejszenie nacisku, podrażnień receptorów, a przez to zmniejszenie bólu. Poprawa krążenia krwi przyspiesza usuwanie wysięku zapalnego.
• korekcja więzadłowa/ścięgnowa – technika ta skutkuje przekazem informacji proprioceptywnych do mózgu o prawidłowym ułożeniu tkanek, więzadeł, stawów, – daje odciążenie struktur stawowych.
• korekcja funkcjonalna –  używana jest dla wspomagania lub ograniczania zgięcia lub wyprostu w stawach. Bazuje na stymulacji sensorycznej oraz wspomaganiu lub ograniczeniu ruchu.
• korekcja limfatyczna – służy do zmniejszania obrzęków. Dzieje się tak dzięki wytwarzaniu pod plastrem obszarów zmniejszonego nacisku, co ułatwia przepływ w naczyniach limfatycznych. Nadmierna ilość płynu, będąca przyczyną obrzęków lokalnych lub ogólnych, przez wykorzystanie różnicy ciśnień kierowana jest do kanałów limfatycznych i węzłów chłonnych.

Kinesiotaping ma swoje zastosowanie w problemach funkcjonalnych w obrębie:

–  twarzy, np. porażenie nerwu twarzowego, ból głowy, szyjnego, piersiowego, lędźwiowo-krzyżowego odcinka kręgosłupa, np. niestabilność w obrębie szyjnego odcinka kręgosłupa, ból odcinka lędźwiowego, skolioza,

– stawu barkowego, łokciowego, nadgarstkowo-promieniowego, kolanowego, skokowego, np. podwichnięcie przednie stawu barkowego, przeciążenie stawu barkowego, łokieć tenisisty, golfisty, niestabilność rzepki, koślawość kolan, stopa opadająca, naderwanie ścięgna Achillesa,

– palców stopy, np. koślawość palucha, deformacje palców stóp,

– mięśni skośnych brzucha, np. osłabienie mięśni skośnych zewnętrznych/wewnętrznych brzucha, osłabienie siły mięsni brzucha w ciąży,

– naczyń chłonnych, np., obrzęki kończyn dolnych,  obrzęki kończyn górnych po mastektomii .